U dentysty – Dzieci Młodsze – Dzień Dentysty

Przedszkolaki obchodząc Dzień Dentysty wysłuchają opowiadania „Kto lubi chodzić do dentysty?” oraz wezmą udział w zabawie oddechowo-manualnej „zakładamy plomby”. Poćwiczą aparat artykulacyjny, wykonają kartę pracy „Do dentysty”, a także rozwiną zwinność i sprawność fizyczną wykonując zestaw ćwiczeń gimnastycznych.

Pomoce dydaktyczne:

opowiadanie „Kto lubi chodzić do dentysty?”, tamburyno, wytłaczanki z jajek z naklejoną w różnych miejscach czarną/brązową plasteliną, wykałaczki/patyczki, biała plastelina, skrawki papieru, słomki do napojów, piosenka „Myję zęby”, tamburyno, piosenka „Tooth brushing song”, karty obrazkowe przedstawiające pastę, szczoteczkę i dziecko z bólem zęba.

Opis aktywności:

1. „Witam tych, którzy…” – powitanie z dziećmi – dzieci wraz z nauczycielką siedzą w kole. Nauczycielka wymawia kolejne zdania, a dzieci, których dotyczącą wypowiedziane hasła, wstają, obiegają koło i wracają na miejsce. Nauczycielka wymyśla kolejne zdania do czasu, aż wszystkie dzieci będą przywitane:

  • Witam tych, którzy lubią wiosnę,
  • Witam tych, którzy mają dziś dobry humor,
  • Witam tych, którzy umyli zęby,
  • Witam tych, którzy lubią się uśmiechać itp.

2. „Dzień Dentysty” – pogadanka połaczą ze słuchaniem opowiadania J. Jasny-Mazurek – nauczycielka wskazując na kalendarz, informuje dzieci, że jutro tj. 5 marca obchodzimy Dzień Dentysty. Święto to ma na celu podkreślić potrzebę dbania o zęby i jamę ustną. Potem nauczycielka czyta opowiadanie:

Kto lubi chodzić do dentysty?

Trzy dni temu, przy śniadaniu, z pełną buzią twarożku z miodem, Marcinek nagle krzyknął:
– Ajć, ajć… boli!
Mama nie mogła uwierzyć, że Marcinka boli ząb.
– Przecież czyści zęby co najmniej dwa razy dziennie.
– A powinien po każdym jedzeniu – powiedział tata.
– Niedawno sprawdzałam mu zęby, nic nie zauważyłam.
– Zęby powinien sprawdzać dentysta – mówił tata – On ma do tego specjalne przybory, no i zna się na tym lepiej niż my.
– Nie pójdę do dentysty, bo to boli! – Marcinek prawie płakał.
– Ja chodzę i mnie nie boli – powiedział tata – I co ty na to?
– Bo dorośli są dorośli, a dzieci cierpią – odrzekł Marcinek.
Tata roześmiał się i mocno go przytulił. Potem umówili się, że zaraz jak tata wróci z pracy, a Marcinek z przedszkola – pójdą razem do dentysty. Kiedy Marcinek w przedszkolu opowiedział, co go dzisiaj czeka, zaczęło się straszenie. Wszyscy opowiadali, jak to okropnie jest u dentysty. Mówiły nawet te dzieci, które u dentysty nigdy nie były. Wreszcie usłyszała to Pani i powiedziała:
– Wstyd mi za was. Marcinka czeka coś, czego nie zna, czego się trochę boi. A wy zamiast dać mu odwagi – straszycie go. Czy wszyscy boicie się dentysty? – zapytała
– Ja lubię chodzić do dentysty – zgłosiła się Kasia.
– A ja się nie boję – oświadczył Tomek.
I Marcinek też się już nie boi. Wizyta u dentysty, czyli u stomatologa była bardzo ciekawa. Najpierw Marcinek położył się na wygodnym fotelu, w którym można było jeździć w górę i w dół. Prawie jak windą. Potem pan doktor pokazał Marcinkowi małe lusterka powiększające, w których nawet najmniejsza plamka wygląda jak duża. Mógł też dotknąć maszynki do borowania, którą go wszyscy straszyli; pan doktor połaskotał nią Marcinka w palec. A kiedy wcisnął srebrny przycisk, to do jednorazowego kubka wlała się ciepła woda do płukania buzi. Wreszcie Marcinek był gotów, by szeroko otworzyć usta. Dentysta bardzo dokładnie oglądał każdy ząb w powiększającym lusterku, a na koniec pochwalił Marcinka:
– Widzę, że dbasz o zęby.
– To dlaczego mnie zabolała? – zapytał Marcinek.
– W ten sposób ząbek ci powiedział, żebyś do mnie przyszedł. A musiał ci powiedzieć, bo zrobiła się w nim dziurka, mimo że myłeś go tak jak wszystkie. Niektórym zębom to nie wystarcza – wyjaśnił pan doktor.
Potem była zabawa w czarowanie – borowanie. Dentysta, na niby zaczarował Marcinka w posąg.

Jednak jędnej ręki nie udało się zaczarować. Ruszała się, kiedy tylko Marcinek chciał powiedzieć: stop! Wtedy pan doktor przestawał borować… Kiedy Marcinek podniósł rękę po raz czwarty, dentysta zawołał:
– Koniec borowania!
I koniec opowiadania, bo dalej było już tylko to, czego nawet największe „bojące dudki” się nie boją”
– Czy wiesz, co robi dentysta, kiedy już skończy borować ząb? Powiem ci tylko, że jest to bardzo przyjemne.

Następnie nauczycielka rozmawia z dziećmi na temat treści opowiadania:

  • Co stało się Marcinkowi?
  • Jaka była reakcja rodziców?
  • Co poczuł Marcin, gdy się o tym dowiedział?
  • Jak zareagowały dzieci w przedszkolu?
  • Jak rzeczywiście było?
  • Jak myślicie co robi dentysta, kiedy już skończy borować?

3. „Czarowanie – borowanie” – zabawa ruchowa – dzieci poruszają się swobodnie po sali uważnie obserwując nauczycielkę. Kiedy nauczycielka podniesie jedną rękę do góry, dzieci zastygają w bezruchu. Kiedy nauczycielka opuści rękę, dzieci ponownie poruszają się po sali. Zabawę prowadzimy podnosząć rękę ok. 5-6 razy.

4. „Gimnastyka buzi i języka” – zabawa artykulacyjna – nauczycielka pyta dzieci, czym zajmuje się stomatolog (jamą ustną wraz z zębami) oraz do czego są nam te części ciała potrzebne (do oddychania, mówienia, jedzenia, przyjemnego wyglądu i zapachu). Podsumowuje, że w takim razie warto zadbać także o to, jak się nimi posługujemy, by gryźć i przełykać prawidłowo oraz mówić wyraźnie. Kolejno zaprasza dzieci do następujących zabaw:

  • wysuwanie i chowanie języka (powoli, a potem coraz szybciej)
  • przesuwanie języka z jednego kącika ust do drugiego (powoli)
  • unoszenie języka do góry i w dół (dotykanie podniebienia, powoli, a potem coraz szybciej)
  • liczenie ząbków językiem (dotykanie językiem każdego zęba po kolei)
  • oblizywanie warg (powoli oblizujemy wargi górne i dolne)
  • kląskanie (naśladujemy konika)
  • dmuchanie (powoli i szybko, według polecenia nauczycielki)
  • naśladowanie ziewania (powoli)
  • naśladowanie kaszlu (krótkie)

5. „Otwórz szeroko buzię” – zabawa ruchowo-logopedyczna – dzieci poruszają się po sali w rytmie piosenki „Myję zęby”. Na przerwę w muzyce nauczycielka prosi dzieci o głośne i długie wypowiadanie samogłosek: „a, o, e, y”. Zabawę prowadzimy 4-krotnie.

6. “Zakładamy plomby” – zabawa oddechowo-manualnej– nauczycielka prezentuje dzieciom wytłaczanki do jajek z naklejoną w różnych miejscach plasteliną – „zepsute zęby”. Dzieci zamieniają się w dentystów i mają za zadanie wykonać plombę w zepsutym zębie – usunąć ciemną plastelinę wykałaczką, nałożyć białą plastelinę i nałożyć kawałek kartki papieru za pomocą słomki do napojów – wciągając powietrze przez słomkę podnosimy skrawek papieru, przenosimy go na kawałek plasteliny i wydychając powietrze przyklejamy. Następnie nauczycielka rozdaje dzieciom „zepsute zęby” – po jednej wytłaczance na parę, wykałaczki/patyczki, białą plastelinę, słomki do napojów, skrawki papieru i zaprasza dzieci do stolików. Po skończonej pracy dzieci porządkują swoje miejsca pracy, siadają w kole na dywanie i prezentują „zdrowe, zaplombowane zęby”.

7. „Gimnastyka Smyka” – zestaw ćwiczeń gimnastycznych – dzieci wykonują ćwiczenia gimnastyczne zgodnie z poleceniami nauczycielki:

  1. „Rozgrzewka” – dzieci maszerują po obwodzie koła za nauczycielką, naśladując jej ruchy, np. krążenia w miejscu ramion w przód, do tyłu, naprzemiennie, dotykanie prawym łokciem lewego kolana i na odwrót, skłony do stóp co trzeci krok, unoszenie naprzemienne wyprostowanych nóg i łączenie z nimi przeciwnych rąk. Zabawę prowadzimy ok. 2 minut.
  2. „Przybij piątkę” – dzieci poruszają się według sposobu podanego przez nauczycielkę, np. cwałem bocznym, przeskokami, przeplatanką, na palcach, na piętach. Na sygnał nauczycielki: „Przybij piątkę!”, mają za zadanie dobrać się w pary, stanąć do siebie plecami i chwilę „przybijać sobie piątki” raz z jednej, raz z drugiej strony. Potem nauczycielka podaje sposób, w który przedszkolaki mają się poruszać. Po paru próbach może ustalić z nimi, że teraz mają „przybijać piątki” poprzez stanięcie do siebie plecami i dotknięcie dłońmi między nogami, które są w rozkroku. Zabawę powtarzamy w każdym wariancie ok. 10 razy.
  3. „Waga” – dzieci dobierają się w pary wedle uznania i siadają do siebie twarzami, łącząc stopy w rozkroku i łapiąc się za ręce. Ostrożnie przeciągają się nawzajem w jedną i drugą stronę. Następnie wstają, trzymają się za ręce i robią „wagę”, czyli jedno dziecko stoi – drugie siada i na zmianę. Dalej robią to samo stojąc tyłem. Każdy wariant powtarzamy ok. 10 razy.
  4. „Na jednej nodze” – dzieci biegają swobodnie po sali w rytmie wygrywanym przez nauczycielkę na tamburynie. Na przerwę w grze mają za zadanie stanąć na jednej nodze i wytrzymać, do momentu, aż ponownie usłyszą tamburyno. Zabawę prowadzimy ok. 2 minuty.
  5. „Skacz tak, jak ja” – dzieci stoją w kręgu, odwracają się w prawą stornę i przemieszczają się, naśladując nauczycielkę, np. wykonując przeskoki z nogi na nogę w przód, przeskoki z nogi na nogę w miejscu, podskoki obunóż do tyłu, do przodu, pajacyki w miejscu, pajacyki lokomocyjne do przodu i do tyłu. Zabawę prowadzimy ok. 2 minuty.
  6. „Berek murarz” – dzieci stają po jednej stronie sali, nauczycielka wyznacza „Berka Murarza”, który w określonym miejscu, mniej więcej w połowie sali, może łapać przedszkolaków. Na klaśnięcie w ręce przez nauczycielkę, przebiegają one z jednego na drugi koniec sali. Kto zostanie złapany, siada w siadzie skrzyżnym raz z lewej, raz z prawej strony „Berka Murarza”. Tym samym zmniejsza się miejsce, przez które dzieci przebiegają. Jeśli ktoś długo nie przebiega, odliczamy do 5 i musi spróbować pokonać „mur”.  Zabawę powtarzamy 2-3 razy, jeśli więcej dzieci chce być „murarzem” to proponujemy, że pobawimy się jeszcze później np. przed obiadem/po podwieczorku.
  7. „Ukłon japoński” – dzieci siadają na piętach z rozstawionymi kolanami i kładą się między nimi, jak najdalej wyciągając ręce i wykonując głębokie wdechy oraz wydechy. Mogą przesuwać powoli dłonie w lewo i w prawo oraz przez chwilę zatrzymywać je po każdej stronie, wyciągając delikatnie do przodu.

8. „Tooth brushing song” – słuchanie i próby śpiewania piosenki – nauczycielka włącza piosenkę, jeśli ma możliwość to z teledyskiem, a jeśli nie to pokazuje odpowiednie ruchy. Dzieci próbują śpiewać piosenkę i wykonują ruchy.

9. „Tooth world” – zabawa ruchowo-dydaktyczna – nauczycielka kładzie na dywanie karty obrazkowe nazywając je i wykonując ustalone ruchy: „toothpaste” – pasta do zębów, „tooth brush” – szczoteczka do zębów i „toothache” – ból zęba. Dzieci powtarzają nazwy i wykonują ruchy. Następnie dzieci poruszają się swobodnie po sali w rytmie piosenki „Tooth brush song”. Na przerwę muzyce, nauczycielka wypowiada jedno ze słówek/zwrot, a dzieci wykonują przypisany mu ruch. Zabawę prowadzimy przez czas trwania piosenki.

* 10. „W gabinecie u dentysty” – wycieczka lub odwiedzimy dentysty – jeśli jest taka możliwość to dzieci odwiedzają gabinet stomatologiczny lub dentysta odwiedza przedszkole. Wspólnie przygotowują laurkę dla niego oraz pytania, które mu zadadzą. Po spotkaniu podsumowują zdobytą wiedzę.

Załączniki:

Karty obrazkowe do zabawy „Tooth world”

Plakat „Dzień Dentysty”

Wykorzystane strony:

  1. https://www.youtube.com/watch?v=UZWwuCKvkZA – piosenka „Myję zęby”
  2. https://www.youtube.com/watch?v=Ku-ForS6G3I – piosenka „Tooth brushing song”

Dodaj komentarz