Przedszkolaki wykonując doświadczenia: „Suchy papierek”, „Powietrze w koszu”, „Zatykamy nos” i „Siła wiatru” poznają bliżej żywioł powietrza. Wezmą udział w gimnastyce buzi i języka przy opowiadaniu „Powietrzna wędrówka”, a także nauczą się trzeciej i czwartej zwrotki piosenki „Cztery żywioły”.
Pomoce dydaktyczne:
wiatraczek, plastikowe kubeczki, kolorowe kartki, dwa pojemniki tej samej wielkości, puste plastikowe butelki, miska z wodą, piórko, liść, pasek bibuły, nadmuchany balon, kartkę papieru, chustkę, samochodzik, drewniany klocek, wentylator/suszarka, chusta animacyjna, wiersz „Baloniki”, piosenka „Cztery żywioły”, szarfy/paski bibuły w czterech kolorach: niebieski, czerwony, zielony, biały, piosenka „Earth Air Fire Water”, karty obrazkowe do piosenki.
Opis aktywności:
1. „Wiatraczek przyjaźni” – powitanie z dziećmi – dzieci wraz z nauczycielką siedzą w kole. Nauczycielka dmucha na wiatraczek, wprawiając go w ruch i wypowiada zdanie: „Wiatraczek przyjaźni, który puszczam w krąg, niech powróci do mych rąk” i przekazuje go osobie po prawej lub lewej stronie. Dziecko dmucha na wiatraczek i przekazuje go następnej osobie. Kiedy wiatraczek wróci do nauczycielki mówi ona: „Wiatraczek krąg zatoczył i do mych rąk ponownie wskoczył”.
2. „Jakie jest powietrze?” – wykonanie doświadczeń – nauczycielka pyta dzieci, jak myślą, po takim powitaniu, o jakim żywiole będziemy dzisiaj rozmawiać? Następnie pyta dzieci, jaki kolor, kształt, zapach ma powietrze? Kolejno mówi, że chociaż powietrza nie widać, ono istnieje wszędzie wokół nas – widzieliśmy przecież wczoraj uciekające ze słoika powietrze, gdy zanurzyliśmy go w wodzie. Dodatkowo możemy się o tym przekonać wykonując doświadczenia.
- “Suchy papierek” – nauczycielka kładzie na dywanie miskę z wodą i rozdaje dzieciom kolorowe kartki i plastikowe kubeczki. Dzieci wymieniają nazwy kolorów, a następnie ugniatają swoje kartki w niewielkie kulki i wkładają je do środka plastikowego kubka. Następnie podchodzą do miski z wodą, przykładają wylot kubka pionowo do lustra wody i energicznie zanurzają kubek w wodzie. Liczą do 4-6, wyciągają szybko kubek z wody i obserwują co się wydarzyło. Nauczycielka pyta dzieci czy papierek jest suchy czy mokry i jak myślą dlaczego tak się stało? Na zakończenie nauczycielka informuje/podsumowuje, że papierowa kulka jest sucha, ponieważ powietrze wypełniło część kubka w wyniku czego uniemożliwiło dotarcie wody do kuleczki z papieru.
- “Powietrze w koszu” – nauczycielka kładzie na dywanie dwa niewielkie pojemniki tej samej wielkości i puste, plastikowe butelki. Prosi dzieci, by umieściły jak najwięcej butelek w pierwszym pojemniku. Kolejno prosi, by zastanowiły się, co można zrobić, by w pojemniku zmieściło się ich więcej. Jeśli, dzieci tego nie wymyślą, nauczycielka informuje, że możemy zgnieść butelki. Następie każde dziecko otrzymuje po jednej butelce, zgniata ją i umieszcza w drugim pojemniku. Dzieci zgniatają butelki, aż cały pojemnik będzie nimi wypełniony. Potem wyjmują i układają butelki z pierwszego i drugiego pojemnika, w zależności od ilości butelek – przeliczają je i porównują gdzie i o ile więcej butelek się zmieściło lub szacują gdzie zmieściło się więcej butelek, a następnie sprawdzają to przyporządkowując jednej całej butelce, butelkę zgniecioną. Na zakończenie nauczycielka informuje/podsumowuje, że w pustych butelkach znajduje się powietrze i gdy są one zakręcone, nie można ich zgnieść i zajmują bardzo dużo miejsca. Dlatego tak ważne jest, by wyrzucać do kosza zgniecione butelki, bo dzięki temu mieści się ich tam o wiele więcej.
- „Zatykamy nos” – nauczycielka prosi dzieci by nabrały dużo powietrza, zamknęły buzię i zatkały nos. Po chwili pyta czy dobrze się czuły w takiej sytuacji? Czy czegoś im brakowało? Podsumowuje/informuje, że człowiek do życia potrzebuje powietrza, oddychając wdychamy go, więc powietrze musi znajdować się wokół nas. Gdyby go nie było, nie moglibyśmy oddychać.
3. „Zabawa z powietrzem” – zabawa ruchowo-naśladowcza – dzieci stoją w rozsypce na dywanie i wykonują zadania zgodnie z poleceniami nauczycielki:
- złapcie powietrze w dłonie, a następnie podrzućcie je w górę,
- odepchnijcie powietrze od siebie bardzo daleko,
- usiądźcie na powietrzu,
- zamieszajcie powietrze i rzućcie je w stronę koleżanki lub kolegi,
- nabierzcie jak najwięcej powietrza w usta i zatrzymajcie je przez 5 sekund,
- wyrzeźbijcie jakąś figurę z powietrza.
4. „Siła wiatru” – wykonanie doświadczenia – nauczycielka kładzie na dywanie: piórko, liść, pasek bibuły, nadmuchany balon, kartkę papieru, chustkę, samochodzik, drewniany klocek itp. Pyta dzieci, jak myślą, które z tych przedmiotów uda im się przesunąć dmuchając na nie? Po przedstawieniu hipotez, dzieci przystępują do dmuchania na poszczególne przedmioty i potwierdzają lub obalają hipotezy. Kolejno nauczycielka próbuje wprawić w ruch te same przedmioty, ale przy użyciu wentylatora/suszarki. Następnie nauczycielka pyta dzieci, jak myślą, dlaczego teraz udało się przesunąć przedmioty, których dzieci nie przesunęły dmuchając na nie? Na zakończenie nauczycielka informuje/podsumowuje, że im silniejszy podmuch powietrza, tym łatwiej przedmioty się przemieszczają. Dlatego właśnie bardzo silny wiatr powoduje ogromne szkody – przesuwa samochody, łamie drzewa, a nawet zrywa dachy.
5. „Silny wiatr – wiaterek” – zabawa ruchowa – dzieci wraz z nauczycielką poruszają się po obwodzie koła falując chustą animacyjną zgodnie z hasłami wypowiadanymi przez nauczycielkę:
- wiaterek – delikatnie poruszają chustą,
- silny wiatr – mocno poruszają chustą,
- huragan – bardzo mocno poruszają chustą.
Zabawę prowadzimy 6-8-krotnie wypowiadając hasła w różnych odstępach czasowych.
6. „Powietrzna wędrówka” – słuchanie opowiadanie logopedycznego E. Kaczanowska – dzieci wykonują ćwiczenia logopedyczne pokazywane przez nauczycielkę, ilustrujące treść opowiadania.
Powietrzna wędrówka
Powietrze wędrowało po niebie, wywołując swoją wędrówką przyjemne podmuchy wiaterku. (bierzemy głębokie, powolne wdechy nosem i robimy powolne długie wydechy ustami)
Wędrując, witało się z każdą napotkaną chmurką. (wypychamy językiem policzki i wargi
w różnych miejscach)
Wśród chmur zobaczyło latawiec. (wysuwamy język i przesuwamy nim z jednego kącika ust do drugiego)
Potem pojawił się balonik. (nadymamy policzki)
Balonik robił się coraz mniejszy i mniejszy,
bo odlatywał coraz dalej i dalej… (powoli wypuszczamy powietrze z nadętych policzków)
Podmuchy wiatru przebudziły wiatrak. (wysuwamy język i kręcimy kółka)
A powietrze wędrowało dalej – to w dół, to w górę… (oblizujemy dolną i górną wargę)
Nadymało żagiel łódki raz z jednej, raz z drugiej strony. (naprzemiennie nadymamy jeden i drugi policzek)
Łódka zaczęła się bujać na falach, (przesuwamy żuchwę w lewo i w prawo)
a wiatr zaczął gonić fale. („falujemy” wysuniętym językiem)
7. „Baloniki” – zabawa ruchowa na podstawie wiersza E. Kaczanowska – dzieci dobierają się w grupy cztero-pięcioosobowe. Chwytają się za ręce tworząc koło i poruszają się w prawą/lewą stronę podskakując na słowa: „powiał wietrzyk” i rozrywając koło na słowa: „balonik uciekł nam„.
Wokół nas powietrze mamy,
więc balonik nadmuchamy.
Nasz balonik tańczy wkoło,
wciąż uśmiecha się wesoło.
Powiał wietrzyk w górze tam
i balonik uciekł nam!
Zabawę prowadzimy 4-5-krotnie. Dzieci moga próbować włączać się do wspólnej recytacji i za każdym razem tworzyć nowe grupy.
8. „Cztery żywioły” – nauka piosenki – nauka trzeciej i czwartej zwrotki piosenki „Cztery żywioły”.
9. „Cztery żywioły” – zabawa ruchowa – nauczycielka rozdaje dzieciom szarfy/paski bibuły w czterech kolorach: niebieski, czerwony, zielony, biały przypominając, który kolor reprezentuje jaki żywioł. Następnie włącza piosenkę „Cztery żywioły”. Dzieci mają za zadanie tańczyć do piosenki tylko w tych momentach, kiedy jest mowa o żywiole, który reprezentuje kolor ich szarfy/paska bibuły. Pozostałe dzieci kołyszą się w miejscu śpiewając piosenkę. Zabawę prowadzimy przez czas trwania piosenki.
10. „Earth Air Fire Water” – słuchanie i próby śpiewania piosenki – nauczycielka w trakcie piosenki pokazuje odpowiednie karty obrazkowe. Dzieci próbują śpiewać piosenkę.
11. „What’s missing?” – zabawa dydaktyczna – nauczycielka rozkłada na dywanie karty obrazkowe nazywając je i daje dzieciom parę sekund na zapamiętanie układu kart. Kolejno prosi dzieci, by zamknęły oczy i w tym czasie obraca jedną kartę, tak, by dzieci nie widziały co się na niej znajduje. Następnie pyta dzieci: „What’s missing?„, a dzieci odpowiadają np. „The earth/the water. Zabawę prowadzimy 6-8-krotnie, za każdym razem zmieniając układ kart.
Załączniki:
Karty obrazkowe do piosenki „Earth Air Fire Water”
Wykorzystane strony:
- https://www.youtube.com/watch?v=Ki6t8rOG_x4&ab – piosenka „Cztery żywioły”
- https://www.youtube.com/watch?v=vD6gYs7DSg8&ab – piosenka „Earth Air Fire Water”