Przedszkolaki wysłuchają opowiada „Dlaczego pada śnieg?” na podstawie którego dowiedzą się co to jest śnieg i skąd się bierze. Wykonają eksperymenty ze śniegiem i spróbują samodzielnie wyciągać z nich wnioski. Poćwiczą porównywanie liczebności zbiorów, a jeśli tylko pogoda pozwoli – wezmą udział w zabawach w ogrodzie przedszkolnym z wykorzystaniem śniegu.

Pomoce dydaktyczne:

opowiadanie „Jak powstał śnieg?”, utwór „Zima” A. Vivaldi, lupy/zdjęcia płatków śniegu w bardzo dużym przybliżeniu, wiaderko ze śniegiem, plastikowe kubeczki, płatki kosmetyczne, kostka do gry ze śnieżynkami, kartoniki ze znakami matematycznymi (<,>), hula-hop/szarfy/krążki, piosenka „Pingwinek”, piosenka „Penguin Dance Song”, karty obrazkowe do piosenki.

Opis aktywności:

1. „Dzień dobry, dzień dobry…” – powitanie z dziećmi piosenką – nauczycielka śpiewa piosenkę na melodię „Wlazł kotek” i wykonuje kolejne czynności, następnie dzieci śpiewają i wykonują czynności.

Dzień dobry, dzień dobry, witam Was. (rozkładamy ręce w geście powitania wszystkich)
Chcę skakać, chcę tupać, bo już czas. (skaczemy, tupiemy, siadamy na dywanie).

2. „Dlaczego pada śnieg?” – słuchanie opowiadania B. Forma – dzieci siedzą wygodnie w kole, a nauczycielka czyta opowiadanie:

Dlaczego pada śnieg?

Spogląda Miś w okno, a na dworze wirują płatki śniegu lekko spadając na ziemię. Za Misiem staje mamusia.
– Pięknie prawda?
– Przecież z chmurek zawsze padał deszcz – dziwi się Miś.
Mamusia się uśmiecha:
– Kiedy na dworze jest ciepło pada deszcz. Teraz nastała zima. Popatrz, po niebie płyną chmury, w których znajdują się tysiące kropelek wody. W górze jest bardzo zimno dlatego małe kropelki zamieniają się w kryształki lodowe. Są one bardzo, bardzo malutkie i delikatne. Kiedy połączą się ze sobą nie są już takie lekkie, żeby unosić się w powietrzu. Zamieniają się w płatki śniegu o różnych pięknych wzorach i spadają na ziemię. Mówimy wtedy, że pada śnieg.
– Chciałbym dotknąć takiej gwiazdki – wzdycha Miś.
– Zatem chodźmy na spacer – po chwili mamusia i Miś w czapkach, szalikach i butach z futerkiem maszerują do parku.
– Śniegowa gwiazdka, złapię ją – Miś wyciąga łapkę.
Niestety gwiazdka na łapce Misia od razu zamienia się w kropelkę wody.
– Ojej, zniknęła– dziwi się Miś.
– Widzisz Misiu – twoja łapka jest ciepła, dlatego zimny płatek śniegu ogrzał się i zamienił w wodę. Nie martw się, chodźmy do domu po sanki. Będziemy podziwiać śniegowe gwiazdki podczas zabawy.
Miś podaje mamusi łapkę i wesoło maszeruje. Teraz już wie, dlaczego zamiast deszczu pada śnieg.

Następnie nauczycielka rozmawia z dziećmi na temat treści opowiadania:

• Co Miś widział za oknem?
• Czemu Miś chciał wyjść na spacer? Czy mu się to udało?
• Co się stało z gwiazdką?
• Skąd się bierze śnieg? (Śnieg powstaje w chmurach. Kiedy jest zimno to kropelki wody, które znajdują się w chmurach zmieniają się w kryształki lodu. Czyli śnieg to opad atmosferyczny w postaci kryształków lodu głównie w kształtach gwiazdek.)

3. „Płatki śniegu” – zabawa ruchowa – dzieci – „płatki śniegu” poruszają się swobodnie po sali w rytmie dowolnej muzyki np. „Zima” A. Vivaldiego. Na przerwę w muzyce „płatki śniegu” powoli opadają na podłogę i kładą się na dywanie. Zabawę powtarzamy 4-5-krotnie.

4. „Jaki jest śnieg?” – eksperymenty ze śniegiem – nauczycielka proponuje dzieciom eksperymenty związane ze śniegiem:

• „Znajdź dwa takie same płatki śniegu” – obserwacja – dzieci obserwują (jeżeli mamy dostępne w przedszkolu to pod lupami) kształty płatków śniegu na oknie, parapecie itp. Jeśli na zewnątrz nie ma śniegu pokazujemy zdjęcia śniegu zrobione z bardzo dużym przybliżeniem. Następnie nauczycielka pyta dzieci: Jak wyglądają płatki śniegu? Co mają wspólnego, a czym się różnią? Czy widzicie, że składają się z maleńkich drobinek lodu? Czy widzicie dwa takie same płatki śniegu? Po jakimś czasie nauczycielka wyjaśnia, że nie ma dwóch takich samych płatków, każdy jest inny.
  Jeżeli na zewnątrz nie ma śniegu, niestety nie możemy przeprowadzić następnych doświadczeń.
• „Śniegowe kubki” – nauczycielka rozdaje dzieciom plastikowe kubeczki, które dzieci napełniają do połowy śniegiem. Następnie dzieci odkładają kubeczki na bok i przechodzimy do następnej zabawy.
• „Jaki jest śnieg?” – nauczycielka kładzie dzieciom na dłonie trochę śniegu. Dzieci badają właściwości śniegu i starają się posługiwać określeniami: zimny, mokry, miękki, twardy itp. Po chwili pytamy dzieci: Gdzie jest śnieg? Co się z nim stało? Dzieci próbują samodzielnie wyjaśniać, że śnieg rozpuścił się pod wpływem ciepła ich dłoni.
• „Śniegowe kubki” – dzieci obserwują to, co zostało w kubeczkach. Nauczycielka zadaje dzieciom pytania: Co się stało ze śniegiem? (śnieg zmienił się w wodę) Dlaczego tak się stało? (śnieg stopił się pod wpływem ciepłej temperatury w sali) Co możemy powiedzieć o tej wodzie, jaka ona jest? (brudna)
  Uwrażliwiamy dzieci, że właśnie dlatego nie jemy śniegu – mimo, że wydaje on się biały i czysty.
  Następnie nauczycielka proponuje dzieciom kolejne eksperyment – kubeczki wystawiamy za okno (jeśli na zewnątrz jest mróz) lub zanosimy do kuchni i wkładamy do zamrażarki – do tych kubeczków powrócimy jutro.

5. „Pada śnieg” – zabawa ruchowa do wiersza – nauczycielka wypowiadając słowa wiersza wykonuje odpowiednie czynności, dzieci powtarzają za nauczycielką wykonując takie same ruchy:

Pada, pada, pada śnieg, (naśladujemy palcami ruch padającego śniegu)
I wieje, wieje wiatr. (wyciągamy ręce w górę, naśladujemy drzewa poruszające się na wietrze)
Chociaż wkoło zima zła, (zataczamy przed sobą rękami koła)
Idę sobie w świat. (maszerujemy w miejscu)
Krok do przodu, (wykonujemy krok do przodu)
Dwa do tyłu (wykonujemy dwa kroki do tyłu)
Oraz w prawo skok. (skaczemy obunóż w prawą stronę)
I choć mrozik szczypie w uszy, (masujemy rękami uszy)
Nie martwi mnie to. (klaszczemy)

6. „Śnieżynki” – zabawa matematyczna – nauczycielka układa na dywanie płatki kosmetyczne – „płatki śniegu”, kostkę do gry z płatkami śniegu zamiast standardowych kropek oraz kartoniki ze znakami matematycznymi. Następnie zaprasza kolejne dzieci, by rzucały kostką, układały na dywanie tyle „płatków śniegu” ile wyrzuciły na kostce i pomiędzy nimi wstawiały odpowiedni znak mniejszości bądź większości. Za każdym razem sprawdzamy poprawność wykonania zadania. Zabawę prowadzimy do momentu, aż wszystkie chętne dzieci wezmą w niej udział (zachęcamy dzieci, które samodzielnie nie chcą brać w niej udziału).

7. „Śnieżynki” – zabawa ruchowa – nauczycielka rozkłada na dywanie kilka hula-hop/szarf/krążków. Dzieci poruszają się po sali w rytmie piosenki „Pingwinek”. Na przerwę w grze wskakują do najbliższego hula-hop/szarfy/krążka. Zabawę powtarzamy 4-5-krotnie.

8. „Penguin Dance Song” – taniec – dzieci wraz z nauczycielką wykonują taniec zgodnie ze słowami piosenki.

9. „Waddle, clap, wiggle, march” – zabawa dydaktyczno-ruchowa – nauczycielka kładąc na dywanie karty obrazkowe (4) wykonuje czynność z karty i ją nazywa tj. kładąc kartę obrazującą „waddle” wypowiada to słowo i robi malutkie kroczki – jak pingwin. Następnie nauczycielka pokazuje i nazywa poszczególne karty, a wszystkie dzieci wykonują daną czynność. Kolejno nauczycielka prosi konkretne dzieci o wykonanie konkretnych czynności – pokazując i nazywając kartę obrazkową.

10. Jeżeli na zewnątrz jest wystarczająco dużo śniegu proponujemy dzieciom zabawy w ogrodzie przedszkolnym z wykorzystaniem śniegu: rzucanie śnieżkami do celu, np. drzewa/tablicy; toczenie kul śniegowych – kto utoczy większą; lepienie bałwanów w zespołach.

* Na jutro przygotowujemy bardzo dużo kostek lodu.

Załączniki:

Zdjęcia płatków śniegu

Kostka do gry do zabawy „Śnieżynki”

Karty obrazkowe do piosenki „Penguin Dance Song”

Wykorzystane strony:

1. https://www.youtube.com/watch?v=11Gs-rfPPis – utwór „Zima” A. Vivaldi do zabawy „Płatki śniegu”
2. https://www.youtube.com/watch?v=C3hg36xItpM – piosenka „Pingwinek”
3. https://www.youtube.com/watch?v=tOTNZN2wmlM – piosenka „Penguin Dance Song”