Przedszkolaki wysłuchają wiersza „O Grzesiu kłamczuchu i jego cioci”, zastanowią się, po co jest poczta i co można tam robić. Rozwiążą kilka pocztowych zagadek matematycznych oraz zapoznają się z refrenem piosenki „Listonosz Pat”.
Pomoce dydaktyczne:
piosenka „Na powitanie niech każdy wstanie”, skrzynka pocztowa z kartonu, wiersz „O Grzesiu kłamczuchu i jego cioci”, bębenek, karty obrazkowe przedstawiające działalności poczty, tamburyno, piłka, piosenka „Listonosz Pat”, koperty, pocztówki, znaczki, kartony, gwizdek, piosenka „Postman Pete”, karty obrazkowe do piosenki.
Opis aktywności:
1. „Na powitanie” – powitanie z dziećmi piosenką – dzieci wraz z nauczycielką siedzą w kole. Nauczycielka śpiewa piosenkę i ilustruje ją ruchem, zachęcając do tego samego dzieci. Piosenkę śpiewamy 3 razy zwiększając tempo.
Na powitanie niech każdy wstanie, (wstajemy)
niech każdy wstanie, raz, dwa, trzy (klaszczemy trzy razy w dłonie)
i po ukłonie zaklaszcze w dłonie, (kłaniamy się)
zaklaszcze w dłonie, raz, dwa, trzy (klaszczemy trzy razy w dłonie)
jak jesteś z nami, to zaczynamy,
to zaczynamy raz, dwa, trzy, (klaszczemy trzy razy w dłonie)
na powitanie wesoły taniec, (wykonujemy obrót)
wesoły taniec, raz, dwa, trzy. (klaszczemy trzy razy w dłonie)
2. „Skrzynka pocztowa” – wprowadzenie do tematu zajęć – dzieci wraz z nauczycielką siedzą w kole. Nauczycielka kładzie na środku skrzynkę na listy – karton pomalowany na czerwono, z otworem z boku i naklejonym logo Poczty Polskiej. Pyta dzieci, co im to przypomina i czy domyślają się, o czym będziemy rozmawiać w tym tygodniu. Jeśli dzieciom nie udaje się zgadnąć, nauczycielka udziela im podpowiedzi np. zwracając uwagę na otwór i mówiąc, że tam możemy coś wrzucić, a potem jest to wyjmowane i przekazywane dalej. Kolejno informuje dzieci, że 9 października obchodzony jest Światowy Dzień Poczty, którego celem jest zwrócenie uwagi na fakt, że działania poczty są bardzo ważne w życiu ludzi oraz firm.
3. „Przyszedł Pan Listonosz” – zabawa ruchowa – dzieci siedzą w kółku na dywanie, a nauczycielka w środku koła. Nauczycielka jest listonoszem i mówi:
Listonosz: Przyszła pani listonosz.
Dzieci: A z czym?
Listonosz: Z listem.
Dzieci: A z jakim znaczkiem?
Listonosz: np. niebieskim/w kropki.
Dziecko, które ma na sobie coś niebieskiego wstaje i zamienia się z nauczycielką na miejsca – jeżeli ileś dzieci ma na sobie coś niebieskiego, z nauczycielką zamienia się dziecko, które jako pierwsze do niej dobiegło. Dziecko, które siadło w środku koła, jest teraz listonoszem. Zabawę powtarzamy 6-7 razy. Jeżeli dzieci będą chciały bawić się dalej, informujemy je, że pobawimy się jeszcze później np. po obiedzie/po podwieczorku.
4. „O Grzesiu kłamczuchu i jego cioci” – słuchanie wiersza J. Tuwima – dzieci siedzą wygodnie w kole, a nauczycielka czyta wiersz:
O Grzesiu kłamczuchu i jego cioci
– Wrzuciłeś, Grzesiu, list do skrzynki, jak prosiłam?
– List, proszę cioci? List? Wrzuciłem, ciociu miła!
– Nie kłamiesz, Grzesiu? Lepiej przyznaj się, kochanie!
– Jak ciocię kocham, proszę cioci, że nie kłamię!
– Oj, Grzesiu, kłamiesz! Lepiej powiedz po dobroci!
– Ja miałbym kłamać? Niemożliwe, proszę cioci!
– Wuj Leon czeka na ten list, więc daj mi słowo.
– No, słowo daję! I pamiętam szczegółowo:
List był do wuja Leona,
A skrzynka była czerwona,
A koperta… no, taka… tego…
Nic takiego nadzwyczajnego,
A na kopercie – nazwisko
I Łódź… i ta ulica z numerem,
I pamiętam wszystko:
Że znaczek był z Belwederem,
A jak wrzucałem list do skrzynki,
To przechodził tatuś Halinki,
I jeden oficer też wrzucał, Wysoki – wysoki,
Taki wysoki, że jak wrzucał, to kucał,
I jechała taksówka… i powóz…
I krowę prowadzili… i trąbił autobus,
I szły jakieś trzy dziewczynki,
Jak wrzucałem ten list do skrzynki…
Ciocia głową pokiwała,
Otworzyła szeroko oczy ze zdumienia:
– Oj, Grzesiu, Grzesiu!
Przecież ja ci wcale nie dałam
Żadnego listu do wrzucenia!…
Następnie nauczycielka rozmawia z dziećmi na temat treści wiersza:
- Kto z kim rozmawiał w wierszu? (ciocia z Grzesiem)
- O co zapytała ciocia Grzesia? (czy wrzucił list do skrzynki)
- Co odpowiedział Grześ? (że wrzucił i opowiedział o wszystkim, co wtedy się działo wokół)
- Co się okazało na końcu wiersza? (ciocia nie dała Grzesiowi żadnego listu)
- Czemu ciocia zadała więc Grzesiowi takie pytanie? (chciała sprawdzić, czy skłamie)
- Czego możemy nauczyć się z tego wiersza? (kłamstwo zawsze wyjdzie na jaw, nie powinniśmy tego robić)
5. „Rób to, co ja” – zabawa ruchowa – dzieci biegają po sali w rytmie wygrywanym przez nauczycielkę na bębenku. Na przerwę w grze, dzieci zatrzymują się i naśladują jej ruchy, robiąc np. pajacyki, skrętoskłony, skręty tułowia, unoszenie kolan, krążenia bioder, przysiady. Po wykonaniu ćwiczenia, nauczycielka ponownie gra na instrumencie, a dzieci wracają do swobodnego poruszania się. Zabawę powtarzamy 5-6 razy.
6. „Po co nam poczta?” – pogadanka – nauczycielka siedzi z dziećmi w kręgu i pyta je, po co nam instytucja poczty i co można tam robić? Po wysłuchaniu wypowiedzi dzieci, nauczycielka kładzie na dywanie karty obrazkowe, które mają naprowadzić dzieci na funkcje poczty. Dzieci po kolei opisują obrazki, mówiąc o tym, co można robić na poczcie, np. płacić rachunki, wysyłać listy, odbierać i wysyłać paczki, kupować pocztówki, kupować znaczki. Następnie nauczycielka dodaje, że obecnie dużo z tych spraw możemy zrobić korzystając z internetu, paczkomatów, firm kurierskich, więc nie zawsze korzystamy z Poczty Polskiej. Kiedyś natomiast była to jedyna możliwość na przekazanie wiadomości czy paczki osobie z innego miasta czy państwa.
7. „Co robiłeś na poczcie?” – zabawa ruchowa – dzieci stoją w kole – jedna osoba wchodzi do środka koła i trzyma w rękach piłkę. Dzieci poruszają się po obwodzie kola w rytmie wygrywanym przez nauczycielkę na tamburynie. Na przerwę w grze, dzieci zatrzymują się, a osoba ze środka rzuca piłkę do wybranego dziecka, zadając pytanie: „Co robiłeś/łaś na poczcie?” Dziecko odpowiada np. „płaciłem rachunki/wysyłałem list/kupowałem znaczki itp.” i następuje zamiana – teraz ono wchodzi do środka. Zabawę powtarzamy 5-6 razy. Jeżeli dzieci będą chciały bawić się dalej, informujemy je, że pobawimy się jeszcze później np. po obiedzie/po podwieczorku.
8. „Listonosz Pat” – osłuchanie z piosenką – dzieci aktywnie słuchają piosenki. Ich zadaniem jest odnaleźć jedną parę rymujących się w piosence wyrazów (Pat – lat).
Listonosz Pat
Pat i Kot
Kot i Pat
Pat i Kot
Przyjaciele od lat
Z torbą pełną listów
Ledwie świt zabłyśnie
Swym pocztowym wozem rusza w świat
Pat i Kot
Kot i Pat
Pat i Kot
Przyjaciele od lat
Ze snu wstaje słońce
Słychać ptaków koncert
I szczęśliwy jest naprawdę Pat
Każdy dobrze zna pocztowy wóz
A przyjaciół ma Pat jak mało który
Może, może właśnie dziś
Spotkasz go znów z listem u swych drzwi
Pat i Kot
Kot i Pat
Pat i Kot
Przyjaciele od lat
Z torbą pełną listów
Ledwie świt zabłyśnie
Swym pocztowym wozem rusza w świat
Swym pocztowym wozem rusza w świat
Bądź szczęśliwy w życiu tak jak Pat
Po wysłuchaniu nauczycielka zadaje pytania i uzupełnia odpowiedzi:
- Czy znacie, a jeśli tak to skąd znacie tę piosenkę? (z bajki)
- Jak ma na imię listonosz? (Pat)
- Jakiego przyjaciela ma Pat? (kota)
- Co jest w torbie Pata? (mnóstwo listów)
- Czym porusza się Pat? (pocztowym wozem)
- Jaką porą dnia rozpoczyna swoją pracę listonosz? (wczesnym rankiem)
Następnie dzieci powtarzają za nauczycielką tekst refrenu.
9. „Podaj list” – zabawa ruchowa – dzieci siedzą w kręgu i podają sobie z rąk do rąk kopertę w rytm piosenki „Listonosz Pat”. Gdy nauczycielka zatrzyma muzykę, dziecko, które pozostało z kopertą w ręku wykonuje wyzwanie, zaproponowane mu przez nauczycielkę/inne dziecko, np. 10 przysiadów, 5 pajacyków, obiegnięcie sali, przejście z jednej strony sali na drugą czworakiem, tyłem, 5 skłonów itp. Zabawę prowadzimy przez czas trwania piosenki. Jeżeli dzieci będą chciały bawić się dalej, informujemy je, że pobawimy się jeszcze później np. po obiedzie/po podwieczorku.
10. „Co można wysłać na poczcie?” – zabawa matematyczna – nauczycielka pyta dzieci, co możemy wysłać na poczcie. Uzupełnia ich odpowiedzi: listy, paczki, pocztówki, przelew pieniężny. Przygotowuje kilka kartonów, kopert, pocztówek i znaczków. Wskazuje dzieci, których zadaniem jest wykonywać podawane przez nią zdania, tzn. układać odpowiednią do treści liczbę rekwizytów i przeliczać je, np.:
- Asia pierwszego dnia wakacji kupiła dwie pocztówki: dla Basi i Oli. Kolejnego dnia stwierdziła, że prześle pozdrowienia jeszcze babci i cioci. Ile pocztówek musi dokupić Asia? Ile wyśle wszystkich pocztówek?
- Marek otrzymał pocztą paczkę z prezentem urodzinowym, kopertę z listem i dwie kartki z życzeniami. Ile przesyłek w sumie dostał Marek?
- Bartek napisał i spakował do kopert trzy listy do swoich kolegów. Wieczorem przypomniało mu się, że miał napisać jeszcze do babci. Ile listów chce wysłać Bartek? Okazało się jednak, że dwa listy mu zginęły. Ile ma ich teraz?
- * Zosia kupiła sześć kolekcjonerskich znaczków pocztowych. Chce podzielić je po równo między siebie i dwójkę swojego rodzeństwa. Ile każde z nich będzie miało znaczków?
11. „Listonosz na rowerze” – zabawa ruchowa – nauczycielka pyta dzieci, czy listonosz zawsze, tak jak Pat, porusza się samochodem. Dopowiada, że w zależności od miejsca, często chodzi on pieszo lub jeździ rowerem. Zaprasza dzieci do zabawy „Listonosz na rowerze”. Mają one za zadanie truchtać wokół sali, a na sygnał nauczycielki, np. gwizdek, położyć się i wykonywać popularny „rowerek”, tzn. naśladować ruchem nóg z ugiętymi kolanami, jazdę na rowerze. Na kolejny sygnał dzieci wracają do truchtu. Zabawę powtarzamy ok. 6 razy, a sygnały występują w różnych odstępach czasu.
12. „Postman Pete” – osłuchanie z piosenką – nauczycielka w trakcie piosenki pokazuje odpowiednie przedmioty/karty obrazkowe.
Postman Pete, what’s in your bag? (pokazujemy kartę obrazkową z listonoszem, torbą)
A parcel or a letter? (pokazujemy kartę obrazkową z paczką, listem)
Postman Pete, what’s in your bag? (pokazujemy kartę obrazkową z listonoszem, torbą)
A card or something better? (pokazujemy kartę obrazkową z pocztówką)
Oh, my postman’s very special,
He whistles and he sings!
I wait for him each morning,
I love the things he brings!
Postman Pete, what’s in your bag? (pokazujemy kartę obrazkową z listonoszem, torbą)
A postcard or a prize? (pokazujemy kartę obrazkową z pocztówką, pucharem)
Postman Pete, what’s in your bag? (pokazujemy kartę obrazkową z listonoszem, torbą)
Give me a surprise!
Oh, my postman’s very special,
He whistles and he sings!
I wait for him each morning,
I love the things he brings!
13. „Show me…” – zabawa ruchowo-dydaktyczna – nauczycielka pyta dzieci, jak miał na imię listonosz z piosenki (Pete) oraz co przynosił (paczkę – parcel, list -letter, pocztówkę – postcard, prize – nagrodę). Kolejno nauczycielka pokazuje odpowiednie przedmioty/karty obrazkowe i nazywa je wraz z dziećmi. Następnie rozkłada je w różnych miejscach na dywanie i włącza piosenkę „Postman Pete”, a dzieci poruszają się swobodnie po sali. Gdy nauczycielka zatrzymuje muzykę, mówi, np. „Show me the parcel”, a zadaniem dzieci jest podbiec do odpowiedniego przedmiotu/karty obrazkowej, tj. paczki. Zabawę powtarzamy 8 razy, tak, by każdy przedmiot pojawił się dwukrotnie.
Załączniki:
Karty obrazkowe do zabawy „Po co nam poczta?”
Karty obrazkowe do piosenki „Postman Pete”
Wykorzystane strony:
- https://www.youtube.com/watch?v=Jb2wbNOaBO4 – piosenka „Na powitanie niech każdy wstanie”
- https://media.poczta-polska.pl/presskit/6663/logotypy – logo Poczty Polskiej do zabawy „Skrzynka pocztowa”
- https://www.youtube.com/watch?v=wBN1JBrMJx0 – piosenka „Listonosz Pat”
- https://www.youtube.com/watch?v=XQXlMs9Ozdo&ab – piosenka „Postman Pete”