Przedszkolaki dowiedzą się, skąd pochodzi Mikołaj, jak wygląda jego kraina i jakie zwierzęta tam mieszkają. Sprawdzą, jak daleko od Polski leży Laponia, a także nauczą się pierwszej zwrotki i refrenu piosenki „Mikołaj jedzie tu już”.

Pomoce dydaktyczne:

mapa, globus, sznurek, linijka, nożyczki, marker, bębenek, piosenka „Mikołaj jedzie tu już”, zużyte kartki, zdjęcia Laponii i tamtejszych zwierząt, napisy z ich nazwami, tekst wierszyku dla Mikołaja, piosenka „Santa, where are you?”, karty obrazkowe do piosenki.

Opis aktywności:

1. „Masaż na dobry humor” – powitanie z dziećmi –dzieci wraz z nauczycielką siedzą w kole. Nauczycielka wypowiada tekst i wykonuje odpowiednie gesty, które dzieci naśladują:

Żeby było nam wesoło – masujemy swoje czoło.
Raz i dwa, raz i dwa – każdy ładne czoło ma.
Potem oczy, pod oczami i pod nosem, pod wargami.
Język w górę raz i dwa – ładny język każdy ma.
Tu jest głowa, a tu uszy – trzeba swoje uszy ruszyć.
Raz i dwa, raz i dwa – dwoje uszu każdy ma.
Powiedz: mama, tata, lala, i zaśpiewaj: la-la-la-la.
Otwórz buzię, zamknij buzię, pokaż wszystkim oczy duże.
Pogłaszcz główkę ładną swoją i policzki, brodę, czoło.
Poszczyp lekko całą twarz i już dobry humor masz!

2. „Skąd pochodzi Mikołaj?” – zabawa dydaktyczna – nauczycielka siada z dziećmi na dywanie i pyta je, gdzie mieszka Mikołaj. Po wysłuchaniu ich odpowiedzi, wyjaśnia, że trudno jest to określić i toczą się w tym temacie spory, jednak najprawdopodobniej mieszka on w miasteczku Rovaniemi, w regionie Finlandii, który nazywany jest Laponią. Wskazuje dzieciom to miejsce na mapie i globusie. Następnie chętne osoby pokazują na nich Polskę i sprawdzają sznurkiem na globusie, a linijką na mapie odległość między Polską a Finlandią lub konkretnym regionem Polski i Laponią. Mogą uciąć sznurek w odpowiednim miejscu oraz porównać tę odległość do znanego im miejsca, np. wybrzeża czy gór w Polsce. Następnie dzieci wypowiadają się, czy według nich jest to daleko, czy blisko oraz jak można by się tam dostać. Nauczycielka dodaje, że w Rovaniemi istnieje wioska świętego Mikołaja.

3. „Zaprzęg reniferów” – zabawa ruchowa – dzieci udają, że są śpiącymi reniferami. Nauczycielka wybiera jedno z nich, które biega do rytmu wygranego przez nią na bębenku. Po kolei dotyka „śpiące” dzieci, które mają wstać i dołączyć do niego, tworząc pociąg. Gdy wszystkie dzieci znajdą się już w „zaprzęgu” i okrążą wspólnie salę,nauczycielka mówi, że renifery ponownie zasypiają i wybiera inne dziecko, które będzie je budziło. Zabawę powtarzamy 3-4 razy. Jeśli dzieci chcą bawić się dalej to informujemy je, że pobawimy się jeszcze później np. po obiedzie/po podwieczorku/jutro.

4. „Mikołaj jedzie tu już” – osłuchanie z piosenką – dzieci aktywnie słuchają piosenki. Ich zadaniem jest uderzyć dłońmi w kolana, gdy usłyszą słowo „Mikołaj”. Po wysłuchaniu piosenki nauczycielka rozmawia z dziećmi na temat treści piosenki. Kolejno dzieci ponownie słuchają piosenki, a następnie powtarzają za nauczycielką słowa pierwszej zwrotki i refrenu.

Mikołaj jedzie tu już

Uśmiechnij się już – ja otrę ci łzy
I nie rób tych min i nie bądź zły
Bo Mikołaj jedzie tu już
Bo Mikołaj jedzie tu już
Bo Mikołaj jedzie tu już.

On dostał twój list – na pamięć go zna.
Prezenty wziął i w worku je ma.
Bo Mikołaj jedzie tu już
Bo Mikołaj jedzie tu już
Bo Mikołaj jedzie tu już

On widzi cię przez sufit,
czy śpisz, czy bawisz się.
On czuje niezawodnie,
kto był grzeczny, a kto nie.

Uśmiechnij się już – ja otrę ci łzy
I nie rób tych min i nie bądź zły
Bo Mikołaj jedzie tu już
Bo Mikołaj jedzie tu już
Bo Mikołaj jedzie tu już

Więc jeśli byłeś grzeczny
do okna przyklej wzrok.
Wypatruj reniferów, co
po niebie do nas mkną.

Uśmiechnij się już – ja otrę ci łzy
I nie rób tych min i nie bądź zły
Bo Mikołaj jedzie tu już
Bo Mikołaj jedzie tu już
Bo Mikołaj jedzie tu już
Bo Mikołaj jedzie tu już
Bo Mikołaj jedzie
Bo Mikołaj jedzie
Bo Mikołaj jedzie tu już

5. „Kule śniegowe” – zabawa ruchowa – dzieci zgniatają zużyte kartki tworząc kule. Nauczycielka włącza piosenkę „Mikołaj jedzie tu już”, a przedszkolaki poruszają się do niej z kulami, wykonując to, o czym powie nauczycielka, np.:

• maszerując, podrzucając i łapiąc kulę,
• turlając kulę stopą prawą,
• turlając kulę stopą lewą,
• maszerując i przerzucając kulę z ręki do ręki,
• kładąc kulę na podłodze i dmuchając na nią,
• czworakując i popychając kulę ręką,
• maszerując i przekładając kulę pod kolanami,

Zabawa trwa całą piosenkę.

6. „Krajobraz Laponii” – zabawa dydaktyczna –  nauczycielka ponownie pokazuje dzieciom Laponię na mapie i pyta, jak myślą, jak tam może być, jaka i dlaczego może być tam pogoda. Następnie prezentuje kilka zdjęć Laponii, które opisują wskazane osoby. Nauczycielka dodaje, że ze względu na to, że jest to region wysunięty daleko na północ, w stronę bieguna i otoczony morzem, są tam mroźne zimy i ciepłe lata, choć nie ma upałów. W zimę natomiast często pada śnieg. Zimy są jednak bardzo ciemne, słońce nigdy nie wznosi się podczas nich wysoko, natomiast latem pozostaje nad horyzontem tygodniami. Występują wtedy tzw. „białe noce”, czyli przez pewien czas w roku nigdy nie zapada ciemność. W Laponii można zauważyć też zorze polarną, czyli zjawisko świetlne, występujące wskutek wybuchów na powierzchni słońca.

7. „Zaprzęg Mikołaja” – zabawa ruchowa – dzieci dobierają się trójkami. Dwie osoby (renifery) trzymają się za ręce, stojąc za sobą, a jedna (Mikołaj) wchodzi do środka, między nich. Na hasło: „Mikołaj jedzie saniami”, truchtają po dywanie; „Mikołaj niesie prezenty, a renifery odpoczywają”, zatrzymują się, osoba ze środka wychodzi i idzie powoli do przodu, naśladując dźwiganie ciężkiego worka. Natomiast dzieci, które trzymają się za ręce, siadają. Po chwili do środka wchodzi inna osoba z trójki. Zabawę powtarzamy 6 razy tak, by każde dziecko mogło pełnić rolę Mikołaja dwukrotnie.

8. „Zwierzęta Laponii” – zabawa dydaktyczna – nauczycielka rozkłada na dywanie zdjęcia zwierząt Laponii, obrazkiem do dołu. Następnie pyta dzieci, jak myślą, jakie zwierzęta zamieszkują Laponię. Po wysłuchaniu ich wypowiedzi prosi po kolei dzieci, by odkrywały i opisywały, co się znajduje na zdjęciach. Kolejno nauczycielka kładzie na dywanie karteczki z nazwami zwierząt, a chętne osoby dopasowują je do odpowiednich zwierząt. Nauczycielka dodaje, że w Finlandii mieszka także dużo zwierząt takich jak u nas, np. łosie, niedźwiedzie, jelenie, zające czy wiewiórki.

9. „Pada śnieżek” – zabawa ruchowa – na hasło nauczycielki: „Pada śnieżek”, dzieci poruszają się delikatnie po dywanie, naśladując lot płatków śniegu; natomiast na jej słowa: „Przestał padać” powoli opadają na dywan. Zabawę powtarzamy tak, by każde hasło pojawiło się 4 razy.

10. „Dla Mikołaja” – nauka rymowanki – dzieci siadają na dywanie w kręgu i słuchają czytanej przez nauczycielkę rymowanki. Następnie zapowiada ona, że warto się jej nauczyć by Mikołajowi było miło, gdy nas odwiedzi i byśmy też mogli mu ofiarować prezent niespodziankę. Czyta po wersie, a dzieci powtarzają. Następnie wspólnie recytują po dwie linijki, a na końcu całość.

Drogi święty Mikołaju
Przybądź do nas, bo już czas.
Wszystkie dzieci Cię kochają
i serduszka biją nam.
Tu w przedszkolu wielu dzieciom
serca biją niby młot.
Nie pozwól nam długo czekać,
bo nadchodzi ciemna noc.

11. „Niesiemy prezent” – zabawa ruchowa – nauczycielka prosi, by dzieci zamieniły się teraz w Mikołaja, przynoszącego prezent. Przechodzą one do marszu i swoim ruchem według własnego pomysłu pokazują, jak niosą prezent, o którym nauczycielka powie, że jest, np.:

• ciężki (np. idą powoli, zgarbieni, z nisko opuszczonymi rękoma)
• lekki (np. idą w podskokach, mogą udawać, że coś podrzucają)
• miękki (np. idą, udając, że przytulają się do tego, co mają w rękach)
• duży (np. idą powoli, z szeroko rozstawionymi i wysuniętymi w przód rękoma)
• mały (np. idą szybko, udając, że trzymają coś blisko ciała, z rękoma blisko siebie lub w jednej ręce)

12. „Santa, where are you?” – próby śpiewania piosenki – nauczycielka prezentuje odpowiednie karty obrazkowe i wykonuje odpowiednie ruchy. Dzieci próbują śpiewać i naśladować ruchy.

13. „Looking for Santa” – zabawa ruchowo-dydaktyczna – nauczycielka siada z dziećmi w kręgu i pyta je, czy pamiętają, gdzie szukano Mikołaja w piosence. Prezentuje karty obrazkowe, a dzieci powtarzają: „under the tree” (pod drzewem), „in your sleigh” (w twoich saniach) oraz „on the rooftop” (na dachu). Następnie włącza piosenkę „Santa, where are you?”, a dzieci udają poszukiwania Mikołaja. Gdy słyszą w tekście piosenki: „under the tree” kucają i udają, że zerkają pod choinkę, „in your sleighh” – udają, że przeszukują rękoma sanie, a na słowa: „on the rooftop” wspinają się na palce.

Załączniki:

Zdjęcia do zabawy „Krajobraz Laponii”

Zdjęcia do zabawy „Zwierzęta Laponii”

Podpisy do zabawy „Zwierzęta Laponii”

Wykorzystane strony:

1. https://www.youtube.com/watch?v=KfcD8yZornY – piosenka „Mikołaj jedzie tu już”
2. https://supersimple.com/song/santa-where-are-you/ – piosenka i karty obrazkowe do piosenki „Santa, where are you?”